عجب چیزی واقعا مغزم قفل کرد دختر!.
ببین شاید در دقایق اولیه کل سناریو فیلم برام لو رفت دقیقا تو ذهنم بود که اگر تورو بفرستن یه بیمارستان روانی برای تحقیق ولی در واقعیت تو برای تحقیق نباید میرفتی بلکه بیمار اونجایی چی؟
نمیدونم الان یعنی اسپویل کردم؟من براممهم نیست من بخوام فیلمو ببینم میبینم اسپویل غیره مهم نیست ولی خب کامل هم اسپویل نیست فرق داره
چقدر فیلم هایی که دی کاپریو وجانی دپ بازی میکنند خوبه نه اصلا فرای توصیفه چقدر این دو بشر هم خوش قیافه ان تو سکانس های پایانی واقعا داشتم با خودم میگفتم دختر دیگه دی کاپریو روهرکس ببینه نمی تونه بگه نه این خوش قیافه نیست خیلی خفنه بابا!.
فیلم روانشناختی بود میشد ازش افسردگی،تنهایی،توهم،روان پریشی رو درآورد به به اصلا از روزی وارد این رشته شدم هر جایی که نگاه میکنم یه چیزی ازش میبینم تمومکانالام شده روان شناسی و روان درمانی اینستگرامم که تمام ریلز هارو برام میفرستن حتی وقتی درمورد آدما صحبت میکنم با اینکه هیچی حالیم نی اما تو ذهنم میتونم تحلیلشون کنم فیلم هاهم که نگم هوم؟
توصیه من اینه ببینید ولی خب خیلی سنگینه اینطوری میشی که کدوم درسته کدوم طرف؟
این قسمت های تاریک وجودی انسان ها داره برام لذت بخش میشه حتی لذت بخش تر از پرونده های جنایی که میتونه یه وکیل داشته باشه بله اون آسایشگاه روانی اون بیمارها برامجذاب تره.
ومنی که معتقدم اونا فقط خیلی عمیق تر حس میکنند  ومیفهمند همین!ಠ,_」ಠ